آزمایش بیلی روبین چیست؟

آزمایش بیلی روبین یکی از مهم‌ترین تست‌های تشخیصی برای بررسی وضعیت سلامت کبد است. این آزمایش به‌ویژه برای اندازه‌گیری میزان بیلی روبین در خون انجام می‌شود که نشان‌دهنده عملکرد کبد و وجود مشکلات احتمالی در این عضو حساس بدن است.

 

 


بیلی روبین چیست و چرا اهمیت دارد؟

بیلی روبین یک ماده شیمیایی است که در نتیجه تجزیه گلبول‌های قرمز خون به‌وجود می‌آید. این ماده از کبد عبور کرده و در نهایت از بدن دفع می‌شود. در صورتی که کبد نتواند به درستی این ماده را پردازش کند، میزان بیلی روبین در خون افزایش می‌یابد که این وضعیت می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌ها یا مشکلات مختلف باشد.

 


 

دلایل انجام آزمایش بیلی روبین

آزمایش بیلی روبین معمولاً برای اهداف مختلفی انجام می‌شود که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • شناسایی زردی: بیلی روبین بالا یکی از علل شایع زردی در نوزادان و بزرگسالان است. این آزمایش برای بررسی و درمان زردی نوزادان یا بزرگسالان استفاده می‌شود.
  • بررسی انسداد مجاری صفراوی: اگر مجاری صفراوی مسدود شوند، سطح بیلی روبین در خون افزایش می‌یابد. این آزمایش می‌تواند به شناسایی مشکلات صفراوی کمک کند.
  • بررسی بیماری‌های کبدی: بیماری‌هایی مانند هپاتیت یا سیروز کبدی می‌توانند منجر به افزایش سطح بیلی روبین شوند. آزمایش بیلی روبین یکی از روش‌های شایع برای بررسی این بیماری‌ها است.
  • بررسی کم‌خونی: اگر گلبول‌های قرمز خون به سرعت تخریب شوند، می‌تواند منجر به افزایش بیلی روبین شود. این آزمایش برای ارزیابی کم‌خونی نیز انجام می‌شود.
  • شناسایی مسمومیت دارویی: برخی داروها می‌توانند به کبد آسیب برسانند و سطح بیلی روبین را بالا ببرند. این آزمایش می‌تواند در شناسایی اثرات جانبی داروها مؤثر باشد.

 

 


 

تفسیر نتایج آزمایش بیلی روبین

نتایج آزمایش بیلی روبین به‌طور کلی به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود: بیلی روبین مستقیم و بیلی روبین غیرمستقیم. مجموع این دو میزان بیلی روبین کل را تشکیل می‌دهد.

  • بیلی روبین کل: میزان کل بیلی روبین موجود در خون است که به طور معمول در بزرگسالان باید کمتر از ۱.۲ میلی‌گرم در دسی‌لیتر باشد.
  • بیلی روبین مستقیم: این بخش از بیلی روبین به شکل غیرمستقیم به کبد منتقل و از آن دفع می‌شود. سطح نرمال آن معمولاً حدود ۰.۳ میلی‌گرم در دسی‌لیتر است.
  • بیلی روبین غیرمستقیم: این نوع بیلی روبین به‌طور مستقیم از گلبول‌های قرمز تجزیه شده و وارد کبد می‌شود. سطح بالای این نوع بیلی روبین می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات خاصی باشد.

 


علل تغییرات در نتایج آزمایش

سطوح بالاتر از حد نرمال بیلی روبین می‌تواند به علت مشکلات مختلفی مانند آسیب به کبد، بیماری‌های کبدی یا اختلالات صفراوی باشد. در مواردی همچون سندرم گیلبِر، که یک اختلال ژنتیکی در پردازش بیلی روبین است، سطح بیلی روبین ممکن است بالا برود، اما این مشکل معمولاً خطری برای سلامت ندارد.

 


 

نتیجه‌گیری

آزمایش بیلی روبین ابزاری حیاتی برای تشخیص مشکلات کبدی و سایر شرایط مرتبط با خون است. این آزمایش می‌تواند به پزشکان کمک کند تا از وضعیت سلامت کبد مطلع شوند و در صورت نیاز درمان‌های مناسب را تجویز کنند. در صورت مشاهده سطح بالای بیلی روبین در خون، مراجعه به پزشک و انجام آزمایش‌های تکمیلی ضروری است تا از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری شود.

 

منبع: mayoclinic