بیماری ایکتیوز چیست؟ | علائم، تشخیص و درمان

تازه‌ترین مطالب

پربازدیدترین‌ها

بیماری ایکتیوز (Ichthyosis) به گروهی از اختلالات پوستی گفته می‌شود که باعث خشکی، پوسته‌پوسته شدن و ضخیم شدن غیرطبیعی سطح پوست می‌شوند. نام این بیماری از واژه یونانی *Ichthys* به معنای ماهی گرفته شده است، زیرا پوست افراد مبتلا اغلب شبیه فلس‌های ماهی به نظر می‌رسد.
این بیماری ممکن است مادرزادی (ارثی) یا در مواردی اکتسابی باشد و بسته به نوع و شدت آن می‌تواند از خشکی خفیف تا مشکلات جدی پوستی و سیستمیک متغیر باشد.

 

 


 

انواع اصلی ایکتیوز

پژوهش‌های بالینی نشان می‌دهند که ایکتیوز دارای چندین نوع است؛ از جمله:

۱- ایکتیوز ولگاریس (Ichthyosis Vulgaris):
رایج‌ترین و خفیف‌ترین نوع، معمولاً از دوران کودکی ظاهر می‌شود و با خشکی و فلس‌های نازک در بازوها و ساق پاها دیده می‌شود.

۲- ایکتیوز مادرزادی (Congenital Ichthyosis):
در بدو تولد بروز می‌کند و می‌تواند بسیار شدید باشد. گاهی نوزاد با پوست ضخیم و سفت به دنیا می‌آید که طی روزها یا هفته‌های اول ترک می‌خورد و پوسته می‌شود.

۳- ایکتیوز آرلیتیک (Lamellar Ichthyosis):
از بدو تولد با فلس‌های تیره و ضخیم مشخص می‌شود و ممکن است نیاز به مراقبت مادام‌العمر داشته باشد.

۴- ایکتیوز پیوندی (X-linked Ichthyosis):
ناشی از جهش ژنی وابسته به کروموزوم X است و فقط در مردان دیده می‌شود.

۵- ایکتیوز اکتسابی (Acquired Ichthyosis):
در بزرگسالی و معمولاً به دنبال بیماری‌های سیستمیک مانند کم‌کاری تیروئید، نارسایی کلیه، لنفوم یا مصرف داروهای خاص بروز می‌کند.

 


 

علائم بیماری ایکتیوز

ظاهر پوست بیماران بسته به نوع بیماری متفاوت است، اما نشانه‌های عمومی آن عبارت‌اند از:

– خشکی و زبری مزمن پوست
– تشکیل فلس‌های ریز یا ضخیم بر روی بازو، ساق پا، تنه یا کف دست
– ترک‌های پوستی دردناک در نواحی مفصلی
– خارش یا سوزش در پوست خشک
– پوسته‌ریزی واضح پس از استحمام یا فعالیت روزانه
– در نوع شدید، محدود شدن حرکت پوست یا مفاصل

در نوزادان مبتلا به نوع مادرزادی، احتمال اختلال حرارتی بدن، افزایش خطر عفونت و مشکلات چشمی (اکتروپیون) نیز وجود دارد.

 


 

علت و زمینه‌های ژنتیکی ایکتیوز

ایکتیوز ارثی معمولاً نتیجه جهش در ژن‌های مسئول تولید و تنظیم پروتئین‌های محافظ سطح پوست است. این ژن‌ها از ورود آب و مواد به درون پوست و خروج بیش از حد رطوبت جلوگیری می‌کنند.
وقتی عملکرد این پروتئین‌ها مختل شود، سلول‌های مرده روی سطح پوست تجمع یافته و باعث پوسته‌پوسته شدن می‌شوند.

عوامل دیگر که می‌توانند در بروز یا تشدید ایکتیوز نقش داشته باشند عبارتند از:
کمبود ویتامین A و اسیدهای چرب ضروری
بیماری‌های غدد درون‌ریز مانند تیروئید
– داروهایی مانند نیکوتینیک اسید یا هیدانتوئین
– آب و هوای خشک و سرد

 


 

تشخیص بیماری ایکتیوز

تشخیص معمولاً بر اساس معاینه بالینی پوست و سابقه خانوادگی بیماری انجام می‌گیرد.

روش‌های کمک‌تشخیصی:
بررسی بافت‌شناسی پوست (Skin Biopsy) برای تعیین نوع سلول‌های درگیر.
– آزمایش‌های ژنتیکی جهت شناسایی جهش‌های مسئول در موارد مادرزادی.
– ارزیابی سیستمیک در ایکتیوز اکتسابی، برای بررسی بیماری‌های زمینه‌ای مانند لنفوم یا نارسایی کلیوی

 

 


 

درمان ایکتیوز

درمان این بیماری معمولاً قطعی نیست ولی با مراقبت و درمان مناسب، می‌توان علائم را کنترل و از خشکی شدید پوست جلوگیری کرد.

اصول درمان:

– مرطوب‌کننده‌ها و کرم‌های نرم‌کننده: استفاده مکرر از کرم‌های حاوی اوره، لاکتیک اسید، گلیسرین یا سرامیدها برای حفظ رطوبت پوست.
– استفاده از پماد‌های لایه‌بردار (Keratolytic): مانند اسید سالیسیلیک یا رتینوئیدها برای کمک به رفع فلس‌ها.
– حمام و مراقبت پوستی: شستن روزانه با آب ولرم و صابون‌های ملایم، سپس خشک کردن نرم و استفاده فوری از مرطوب‌کننده.
– درمان دارویی سیستمیک: در موارد شدید، پزشک ممکن است ایزوترتینوئین (Retinoid) تجویز کند تا سرعت چرخه سلولی پوست تنظیم شود.

در نوزادان مبتلا به نوع مادرزادی، مراقبت در بخش نوزادان، کنترل دمای بدن و پیشگیری از عفونت‌ها بسیار حیاتی است.

 


 

مراقبت‌های خانگی و سبک زندگی

بیماران مبتلا به ایکتیوز باید مراقبت‌های روزانه زیر را برای حفظ سلامت پوست انجام دهند:

– استفاده روزانه از کرم و روغن‌های مرطوب‌کننده پس از استحمام
– پرهیز از آب داغ و صابون‌های خشن
– نوشیدن آب کافی برای حفظ هیدراتاسیون پوست
– استفاده از دستگاه مرطوب‌کننده هوا در محیط‌های خشک
– رعایت تغذیه مناسب، شامل مصرف ویتامین A، E و اسیدهای چرب ضروری

 


 

پیش‌آگهی بیماری

شدت و روند پیشرفت بیماری بسته به نوع آن متفاوت است.
در ایکتیوز ولگاریس، علائم معمولاً با افزایش سن کاهش می‌یابند؛ اما در نوع مادرزادی، مراقبت مادام‌العمر ضروری است.
در موارد شدید، ممکن است کیفیت زندگی بیمار تحت تأثیر ظاهر پوستی و نیاز به درمان مداوم قرار گیرد.

 


 

سؤالات متداول (FAQ)

۱. آیا ایکتیوز قابل درمان کامل است؟
خیر، درمان قطعی وجود ندارد اما با مراقبت‌های مداوم و داروهای موضعی می‌توان علائم را به‌خوبی کنترل کرد.

۲. آیا این بیماری واگیردار است؟
خیر، ایکتیوز کاملاً غیرعفونی و غیرمسری است.

۳. آیا تغذیه می‌تواند در کنترل بیماری نقش داشته باشد؟
بله، رژیم غذایی غنی از ویتامین A و اسیدهای چرب ضروری در بهبود سلامت پوست مؤثر است.

۴. آیا ایکتیوز در نوزادان خطرناک است؟
در نوع مادرزادی، ممکن است نیاز به مراقبت ویژه باشد چون خطر عفونت یا اختلال دمای بدن وجود دارد.

 


 

جمع‌بندی

ایکتیوز گروهی از بیماری‌های پوستی ارثی یا اکتسابی است که با خشکی و فلس‌دار شدن پوست شناخته می‌شود. گرچه درمان کامل برای آن وجود ندارد، اما با مراقبت روزانه، استفاده از مرطوب‌کننده‌ها، حمام ملایم و تغذیه مناسب، می‌توان کیفیت زندگی بیماران را به میزان قابل‌توجهی بهبود داد. تشخیص به‌موقع، پیگیری منظم و همکاری با متخصص پوست بهترین راه کنترل طولانی‌مدت این بیماری است.

 

 

منابع :

[Mayo Clinic – Ichthyosis Overview]

[Cleveland Clinic – Ichthyosis Types and Treatment]

 

No.104

۰۴/۰۷