علائم، تشخیص و درمان لوسمی

لوسمی نوعی سرطان است که بر گلبول های سفید خون (WBCs) تأثیر می‌گذارد و از مغز استخوان شروع می‌شود. این بیماری می‌تواند به‌طور غیرمنتظره و معمولاً در طی آزمایش‌های روتین خون شناسایی شود. در حالی که علت اکثر انواع لوسمی ناشناخته است، برخی از آن‌ها به اختلالات ژنتیکی مرتبط هستند. این بیماری به سرعت پیشرفت می‌کند و برای درمان آن باید اقدامات فوری انجام شود. در این مقاله به بررسی علائم، روش‌های تشخیص و درمان لوسمی خواهیم پرداخت.


لوسمی چیست؟

لوسمی یک اختلال در مغز استخوان است که زمانی رخ می‌دهد که گلبول های سفید خون به‌طور غیرطبیعی رشد کرده و تکثیر می‌شوند. این سلول‌ها ممکن است عملکرد طبیعی بدن را مختل کرده و باعث بروز مشکلات جدی در سلامتی شوند. این بیماری ممکن است با علائم متنوعی مانند ضعف، خونریزی، و عفونت‌های مکرر همراه باشد.


علائم لوسمی

علائم لوسمی می‌تواند بسته به نوع آن (حاد یا مزمن) و وضعیت پیشرفت بیماری متفاوت باشد. به‌طور کلی، برخی از شایع‌ترین علائم عبارتند از:

  • ضعف و خستگی: به‌دلیل کم‌خونی ناشی از کمبود گلبول‌های قرمز، بیماران ممکن است دچار احساس ضعف و تنگی نفس شوند.
  • خونریزی و کبودی: کاهش پلاکت‌ها باعث افزایش خونریزی و کبودی می‌شود.
  • عفونت‌های مکرر: به‌دلیل کاهش تعداد سلول‌های سفید خون سالم، سیستم ایمنی بدن ضعیف می‌شود و فرد مستعد عفونت‌های مکرر خواهد بود.
  • درد استخوان‌ها و مفاصل: به دلیل تجمع سلول‌های نابالغ، بیمار ممکن است دچار درد در استخوان‌ها و مفاصل شود.

همچنین، در برخی بیماران علائم دیگری مانند تب، کاهش وزن، عرق شبانه، تورم غدد لنفاوی و درد در ناحیه شکم یا مفاصل ممکن است مشاهده شود.


تشخیص لوسمی

برای تشخیص لوسمی، پزشک معمولاً چندین آزمایش را توصیه می‌کند. آزمایش‌های رایج شامل موارد زیر است:

  1. آزمایش کامل خون (CBC): این آزمایش به پزشک کمک می‌کند تا تعداد انواع مختلف سلول‌های خونی را بررسی کند. هرگونه تغییر در تعداد سلول‌ها، مانند افزایش تعداد سلول‌های سفید خون یا کاهش تعداد گلبول‌های قرمز، می‌تواند نشان‌دهنده وجود لوسمی باشد.
  2. آزمایش خون و بررسی سلول‌ها: در این آزمایش، خون تحت میکروسکوپ بررسی می‌شود تا مشخص شود که آیا سلول‌های نابالغ در خون وجود دارند یا خیر.
  3. آسپیرات و بیوپسی مغز استخوان: پزشک ممکن است از مغز استخوان نمونه‌برداری کند تا تعداد و نوع سلول‌ها را بررسی کند. این آزمایش کمک می‌کند تا نوع و شدت بیماری مشخص شود.
  4. آزمایش ژنتیکی: این آزمایش برای شناسایی تغییرات کروموزومی و ژنتیکی که می‌تواند در شناسایی نوع خاص لوسمی و درمان مؤثر آن کمک کند، استفاده می‌شود.

درمان لوسمی

درمان آن بستگی به نوع آن و میزان پیشرفت بیماری دارد. در بیشتر موارد، درمان‌هایی مانند شیمی‌درمانی و پیوند مغز استخوان انجام می‌شود. این درمان‌ها هدفشان کشتن سلول‌های سرطانی و جایگزینی آن‌ها با سلول‌های سالم است. در ادامه به برخی از روش‌های درمانی اشاره خواهیم کرد:

  1. شیمی‌درمانی: یکی از رایج‌ترین روش‌ها برای درمان لوسمی است که شامل استفاده از داروهایی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی است.
  2. پیوند مغز استخوان: در برخی موارد، پیوند مغز استخوان می‌تواند برای درمان لوسمی استفاده شود، به‌ویژه در مورد لوکمی حاد.
  3. استفاده از داروهای استروئیدی و آنتی‌بادی‌ها: این داروها به کاهش التهاب و کاهش فعالیت سلول‌های سرطانی کمک می‌کنند.

پیش‌آگهی و طول عمر بیماران

پیش‌آگهی و طول عمر بیماران مبتلا به این سرطان خون بسته به نوع و شدت بیماری متفاوت است. در لوسمی حاد، درمان‌های سریع و مؤثر می‌تواند به بهبود وضعیت بیمار کمک کند. با این حال، در لوسمی مزمن، ممکن است بیمار برای مدت زمان طولانی به درمان‌های کمتر تهاجمی نیاز داشته باشد. پزشکان با پیگیری مداوم وضعیت بیمار می‌توانند بهترین روش درمانی را برای آن‌ها انتخاب کنند.


نتیجه‌گیری

لوسمی یک بیماری خطرناک است که نیاز به تشخیص سریع و درمان فوری دارد. علائم این بیماری ممکن است شبیه به بسیاری از بیماری‌های دیگر باشد، اما اگر علائم مورد نظر به‌طور مداوم ادامه یافت، مراجعه به پزشک ضروری است. با تشخیص به موقع و درمان‌های مناسب، بسیاری از بیماران می‌توانند به بهبودی دست یابند.

اگر شما یا فردی از اطرافیانتان علائم مشابه با لوسمی را تجربه می‌کنید، پیشنهاد می‌کنیم که سریعاً به پزشک مراجعه کنید تا از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری شود

منبع: labtestsonline