آزمایش بایل اسکولین (Bile Esculin Test): راهنمای کامل و کاربردی

آزمایش بایل اسکولین (BEA) یک تست کلاسیک میکروب‌شناسی است که برای تشخیص انتروکوک‌ها و استرپتوکوک‌های گروه D و افتراق آن‌ها از سایر استرپتوکوک‌های آلفاهمولیتیک به کار می‌رود.
این تست به دلیل سادگی، سرعت، هزینه کم و دقت بالا، یکی از اجزای اصلی الگوریتم‌های استاندارد شناسایی در آزمایشگاه‌های بالینی است 

---

اصل علمی تست آزمایش بایل اسکولین 

• محیط BEA هم انتخابی است و هم افتراقی:

  • نمک‌های صفراوی: جلوی رشد بسیاری از باکتری‌های گرم‌مثبت را می‌گیرند.

  • اسکولین: توسط برخی باکتری‌ها تجزیه می‌شود.

• باکتری‌های هدف اسکولین را به اسکولتین + گلوکز تجزیه می‌کنند.

• اسکولتین با آهن فریک واکنش داده و محیط را قهوه‌ای–سیاه می‌کند → نتیجه مثبت.

• عدم تغییر رنگ → نتیجه منفی 

 

 

---

موارد کاربرد

• بررسی کلنی‌های مشکوک به استرپتوکوک یا انتروکوک در نمونه‌های بالینی (خون، CSF، ادرار، زخم).

• بخشی از برنامه‌های غربالگری VRE (انتروکوک مقاوم به وانکومایسین) همراه با آنتی‌بیوتیک.

• کمک به تشخیص سریع در عفونت‌های ادراری، شکمی و سپسیس مرتبط با انتروکوک‌ها 

 

---

روش انجام و خواندن تست

1. کشت تازه از ایزوله مشکوک روی BEA کشت داده می‌شود.

2. انکوباسیون ۲۴–۴۸ ساعته انجام می‌گیرد.

3. مثبت: سیاه شدن محیط یا ایجاد هاله قهوه‌ای-سیاه اطراف رشد.

4. منفی: محیط بدون تغییر باقی می‌ماند.

5. کنترل کیفی (ایزوله مثبت و منفی مرجع) ضروری است.

 

---

تفسیر و دقت

• حساسیت >۹۹٪ و ویژگی حدود ۹۷٪ در افتراق انتروکوک‌ها گزارش شده است.

• افتراق مهم:

  • انتروکوک‌ها: BEA مثبت + رشد در محیط ۶٫۵٪ NaCl.

  • گروه D غیرانتروکوک (مانند S. gallolyticus): BEA مثبت ولی رشد در ۶٫۵٪ NaCl ندارند 

 

 

---

محدودیت‌ها و منابع خطا

• مثبت کاذب: Listeria، برخی استافیلوکوک‌ها و Aerococcus نیز قادر به هیدرولیز اسکولین هستند.

• برخی انتروباکتریاسه‌ها می‌توانند محیط را سیاه کنند.

• تلقیح بیش‌ازحد یا کلنی‌های کهنه باعث تفسیر غلط می‌شوند.

• همیشه باید همراه با تست‌های تکمیلی مانند PYR، رشد در NaCl ۶٫۵٪، یا شناسایی مولکولی/MALDI-TOF تفسیر شود.

 

---

برای بیمار چه معنایی دارد؟

• این آزمایش روی نمونه بدن بیمار انجام نمی‌شود؛ بلکه روی باکتری جداشده از نمونه (خون، ادرار، زخم و …) اجرا می‌گردد.

• نتیجه مثبت نشان‌دهنده وجود انتروکوک یا استرپتوکوک گروه D است که می‌تواند علت عفونت ادراری، خونی یا شکمی باشد.

• نتایج این تست به پزشک کمک می‌کند تا درمان آنتی‌بیوتیکی هدفمند انتخاب شود.

 

---

پرسش‌های پرتکرار (FAQ)

۱) آیا این تست همان تست حلالیت در صفرا برای پنوموکوک است؟
خیر. تست بایل‌سولوبیلیتی مختص S. pneumoniae است؛ BEA یک تست افتراقی متفاوت است.

۲) نتیجه سیاه همیشه یعنی Enterococcus faecalis؟
نه؛ ممکن است مربوط به گروه D غیرانتروکوک هم باشد. تست تکمیلی لازم است.

۳) آیا BEA می‌تواند VRE را تشخیص دهد؟
به‌تنهایی خیر. ولی در ترکیب با وانکومایسین برای غربالگری استفاده می‌شود.

---

جمع‌بندی

آزمایش بایل اسکولین (BEA) تستی سریع، کم‌هزینه و با دقت بالا برای تشخیص انتروکوک‌ها و استرپتوکوک‌های گروه D است. با وجود ارزش تشخیصی، نتیجه باید همیشه همراه با سایر تست‌های تکمیلی و آنتی‌بیوگرام تفسیر شود تا درمان دقیق و ایمن انتخاب گردد.

منابع :

CDC – Laboratory Guidance on Enterococcus & VRE

PMC – Studies on BEA Accuracy

No. 113

۰۴/۰۵