آنتیبیوتیکها از حیاتیترین داروها در پزشکی مدرن هستند، اما در برخی موقعیتهای نادر میتوانند به طور ناخواسته واکنشهای خودایمنی را فعال کنند. یکی از شاخصترین نشانههای این واکنشها، آنتیبادی ضد هیستون (Anti‑Histone Ab) است که در ارتباط با لوپوس دارویی (Drug‑Induced Lupus, DIL) شناخته میشود. این مقاله بر اساس بررسی دادههای جدید به تحلیل ارتباط میان برخی آنتیبیوتیکها و افزایش آنتیبادی Anti‑Histone میپردازد.

آنتیبادی Anti‑Histone چیست و چرا اندازهگیری آن اهمیت دارد؟
هیستونها پروتئینهای اصلی تشکیلدهنده ساختار DNA در هسته سلول هستند. آنتیبادی ضد هیستون در برخی بیماریهای خودایمنی، بهویژه در لوپوس دارویی، شناسایی میشود و حضور آن علامتی از حمله سیستم ایمنی به ساختارهای هستهای است.
نکات کلیدی درباره تست Anti‑Histone:
– در ۹۵٪ موارد لوپوس دارویی، Anti‑Histone مثبت است.
– سطح آن معمولاً پس از قطع داروی عامل، طی ۶–۸ هفته کاهش مییابد.
– این آنتیبادی در لوپوس سیستمیک (SLE) نیز ممکن است دیده شود، اما با تیتر پایینتر.
– همراهی مثبت بودن Anti‑Histone با ANA معمولاً تأییدکننده منشأ دارویی پاسخ ایمنی است.
آنتیبیوتیکهایی که با Anti‑Histone و لوپوس دارویی ارتباط دارند
لوپوس دارویی در اثر مصرف برخی داروها ایجاد میشود که بیشتر شامل داروهای ضد فشار خون، ضد صرع و برخی آنتیبیوتیکها است. در میان آنتیبیوتیکها، چند گروه خاص بیشتر مورد توجه هستند.
۱. مینوسیکلین
– از خانواده تتراسایکلینها، معمولاً در درمان آکنه مزمن و عفونتهای تنفسی استفاده میشود.
– شایعترین آنتیبیوتیکی است که با لوپوس دارویی مثبت برای Anti‑Histone در ارتباط است.
– علائم معمول شامل تب، درد مفاصل، خستگی و افزایش آنزیمهای کبدی است.
– در بیشتر موارد، با قطع دارو تمام علائم و آنتیبادیها به مرور برطرف میشوند.
۲. ایزونیکوتینامید و داروهای ضد سل
– Isoniazid یکی از داروهای شناختهشده در بروز لوپوس دارویی کلاسیک است.
– موجب تحریک ایمنی سلولی و تولید Anti‑Histone بهویژه از نوع IgG ۱ و IgG ۳ میشود.
– تیتر آنتیبادی معمولاً بین ۱:۸۰ تا ۱:۳۲۰ در تست ANA گزارش میشود.
۳. سفالوسپورینها (Cephalosporins)
– موارد نادر و گذرای ANA یا Anti‑Histone مثبت کاذب در درمان طولانیمدت با سفالوسپورینها (بهویژه سفاکلور و سفالکسین) گزارش شده است.
– در این بیماران علائم سیستمیک دیده نمیشود و نتیجه آزمایش بهصورت گذرا مثبت است.
۴. کلرامفنیکل و کوتریموکسازول (Trimethoprim/Sulfamethoxazole)
– ممکن است باعث افزایش موقتی Anti‑Histone در افراد مستعد از نظر ژنتیکی شوند.
– مکانیسم پیشنهادی شامل تغییر ساختار هیستون توسط متابولیتهای اکسیدی و فعالسازی پاسخ ایمنی زمینهای است.

مکانیسم ایمنی بروز Anti‑Histone در اثر آنتیبیوتیکها
پیدایش آنتیبادی ضد هیستون تحت تأثیر تعامل دارو و اجزای ایمنی بدن است.
فرآیند پیشنهادی:
– متابولیت فعال دارو به پروتئینهای هستهای متصل و کمپلکس شبهآنتیژن تشکیل میدهد.
– سلولهای دندریتیک این کمپلکس را شناسایی و پاسخ ایمنی علیه هیستونها آغاز میکنند.
– در نتیجه، لنفوسیتهای B آنتیبادیهای Anti‑Histone تولید مینمایند.
– التهاب خفیف سیستمیک، افزایش CRP و در برخی موارد افزایش ANA همراه نیز مشاهده میشود.
تشخیص افتراقی و رویکرد بالینی
تشخیص لوپوس دارویی در بیمارانی که آنتیبیوتیک دریافت کردهاند باید با دقت انجام شود.
معیارهای پیشنهادی:
– وجود ANA و Anti‑Histone مثبت در فرد فاقد سابقه SLE.
– علائم بالینی خفیفتر از لوپوس ایدیوپاتیک (بدون آسیب کلیوی یا عصبی).
– ارتباط زمانی واضح بین شروع دارو و بروز علائم (۲ هفته تا چند ماه).
– بهبود پس از قطع دارو و کاهش تیتر آنتیبادیها در پیگیری آزمایشگاهی.
پرسشهای متداول (FAQ)
۱. آیا مثبت شدن Anti‑Histone به تنهایی نشانه لوپوس دارویی است؟
خیر، باید همراه با علائم بالینی و ارتباط زمانی با مصرف دارو ارزیابی شود.
۲. آیا همه آنتیبیوتیکها میتوانند باعث مثبت شدن Anti‑Histone شوند؟
خیر، این پدیده بیشتر در مینوسیکلین و ایزونیازید مشاهده میشود و در سایر آنتیبیوتیکها بسیار نادر است.
۳. پس از قطع داروی عامل، چه زمانی آنتیبادیها کاهش مییابند؟
معمولاً طی ۶ تا ۸ هفته پس از توقف دارو سطح Anti‑Histone به حد طبیعی بازمیگردد.
جمعبندی
آنتیبادی ضد هیستون (Anti‑Histone Ab) شاخصی ارزشمند در تشخیص لوپوس دارویی بهویژه ناشی از مینوسیکلین، ایزونیازید و سایر آنتیبیوتیکهای خاص است. در بیشتر موارد، این پدیده برگشتپذیر بوده و در صورت قطع داروی مسبب، وضعیت ایمنی طبیعی میشود. آگاهی پزشکان از این الگو میتواند از تشخیص اشتباه بیماریهای خودایمنی و درمانهای غیرضروری جلوگیری کند.
منابع :
– [Mayo Clinic – Drug‑Induced Lupus: Causes and Diagnosis]
– [LabTestsOnline – Anti‑Histone Antibody Test]پ
No.102
۰۴/۰۸













