خشکی واژن زمانی رخ می‌دهد که پوشش داخلی واژن نازک، خشک و کم‌انعطاف می‌شود. این مشکل معمولاً به دلیل کاهش
تهوع و استفراغ بارداری که در زبان عامیانه به آن “ویار” گفته می‌شود، یکی از شایع‌ترین علائم دوران بارداری است
واژینیت مخمری یا کاندیدیاز ولوواژینال عفونتی شایع است که معمولاً توسط قارچ Candida albicans ایجاد می‌شود. این بیماری باعث خارش،
تبخال دهانی و تناسلی ناشی از ویروس‌های هرپس سیمپلکس نوع ۱ و ۲ (HSV-1 و HSV-2) از شایع‌ترین عفونت‌های ویروسی‌اند.
تورم غدد لنفاوی (لنفادنوپاتی) در بارداری بیشتر به‌علت عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی دیده می‌شود و معمولاً خوش‌خیم است. با این
سلامت مادر باردار نقش حیاتی در رشد و سلامت جنین دارد. یکی از مهم‌ترین گام‌های مراقبتی در این دوران، انجام
تغییرات شدید هورمونی پس از زایمان می‌تواند باعث بروز اختلالی به نام تیروئیدیت پس از زایمان (Postpartum Thyroiditis) شود. این
آگونیست‌های GnRH (Gonadotropin-Releasing Hormone Agonists) داروهایی هستند که در برخی شرایط خاص، می‌توانند به‌صورت موقت تخمک‌گذاری و تولید هورمون‌های جنسی
ناباروری به معنای ناتوانی در بارداری پس از ۱۲ ماه رابطه جنسی منظم و بدون پیشگیری است. در ۳۰ تا
پره‌اکلامپسی یکی از عوارض بالقوه خطرناک دوران بارداری است که با افزایش فشار خون و وجود پروتئین در ادرار مشخص
