بولوس پمفیگوئید یک بیماری خودایمنی پوستی است که عمدتاً در سالمندان دیده می‌شود و با تاول‌های سفت، پرمایع و خارش
گاهی یک عفونت پوستی از محل اولیه خود فراتر می‌رود و در امتداد عروق لنفاوی گسترش می‌یابد. این حالت با
پروفیلین یک نوع پروتئین مشترک در بسیاری از گرده‌های گیاهان و برخی میوه‌ها و سبزیجات است. بعضی افراد به این
کهیر مزمن نوعی واکنش التهابی پوستی است که بیش از شش هفته ادامه پیدا می‌کند یا به‌صورت مکرر بازمی‌گردد. برخلاف
کلوئید (Keloid) نوعی اسکار برجسته و غیرعادی است که پس از آسیب پوستی ایجاد می‌شود و برخلاف اسکارهای معمولی، فراتر
آلرژی، واکنشی غیرمعمول از سوی سیستم ایمنی بدن نسبت به موادی است که در حالت عادی بی‌ضرر هستند. این واکنش
بیماری‌های التهابی مفاصل مانند آرتریت روماتوئید (RA) ممکن است در صورت عدم تشخیص به‌موقع، منجر به تخریب مفصل و عوارض
درماتیت تماسی نوعی التهاب پوستی است که در اثر تماس مستقیم با یک ماده‌ی محرک یا آلرژن (حساسیت‌زا) ایجاد می‌شود.
پسوریازیس یکی از شایع‌ترین بیماری‌های التهابی پوست است که با بثورات قرمز، پوسته‌ریزی و در برخی موارد علائم سیستمیک همراه
