کهیر مزمن نوعی واکنش التهابی پوستی است که بیش از شش هفته ادامه پیدا می‌کند یا به‌صورت مکرر بازمی‌گردد. برخلاف کهیر حاد که معمولاً علت مشخصی مانند آلرژی غذایی دارد، علت کهیر مزمن در بسیاری از بیماران ناشناخته باقی می‌ماند (ایدیوپاتیک). این وضعیت می‌تواند کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد و نیاز به پیگیری پزشکی دارد.
علائم شایع کهیر مزمن
-
دانه‌های برجسته، قرمز یا صورتی رنگ روی پوست
-
خارش شدید و آزاردهنده
-
ورم ناگهانی در لب‌ها، پلک‌ها یا انگشتان (آنژیوادم)
-
جابجایی محل بثورات در نواحی مختلف بدن در طول روز
علت‌های احتمالی کهیر مزمن
در بیش از ۵۰٪ موارد، علت مشخصی یافت نمی‌شود. با این حال، عوامل زیر ممکن است نقش داشته باشند:
عوامل تحریک‌کننده رایج:
-
استرس روانی یا فیزیکی
-
گرما، سرما یا نور خورشید
-
فشار مکانیکی روی پوست (درماتوگرافی)
-
عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی پنهان
-
مصرف داروهایی مانند آسپرین و NSAIDs
-
بیماری‌های خودایمنی مانند هاشیموتو یا لوپوس
روش‌های تشخیص کهیر مزمن
پزشک بر اساس شرح حال و علائم، ممکن است تست‌های زیر را درخواست دهد:
-
CBC (آزمایش شمارش کامل خون): بررسی عفونت یا التهاب
-
آزمایش تیروئید (TSH، FT4، آنتی‌بادی‌های ضدتیروئید)
-
تست ANA یا سایر تست‌های بیماری‌های خودایمنی
-
تست آلرژی (IgE اختصاصی یا Skin Prick Test) در موارد خاص
درمان کهیر مزمن
درمان اصلی بر پایه کنترل علائم و پیشگیری از تشدید است:
داروهای رایج:
-
آنتی‌هیستامین‌های نسل دوم (مانند لوراتادین، فکسوفنادین، سیتریزین)
-
افزایش دوز آنتی‌هیستامین در موارد مقاوم
-
مونته‌لوکاست: ضد التهاب مکمل
-
اومالیزومب (Omalizumab): درمان بیولوژیک برای موارد شدید
-
کورتیکواستروئیدها (خوراکی یا تزریقی): فقط برای دوره کوتاه در حملات شدید
توصیه‌های سبک زندگی:
-
پرهیز از عوامل تحریک‌کننده (گرما، استرس، لباس تنگ و مصنوعی)
-
استفاده از لباس‌های نخی و راحت
-
مدیریت استرس با مدیتیشن، یوگا یا مشاوره روانشناسی
آیا کهیر مزمن خطرناک است؟
در اغلب موارد،ناراحت‌کننده ولی بی‌خطر است. با این حال، در صورت بروز علائم زیر، مراجعه اورژانسی ضروری است:
-
تورم گلو یا زبان
-
تنگی نفس یا خس‌خس سینه
-
علائم آنافیلاکسی (افت فشار، تپش قلب، بیهوشی)
منبع :
LabTestsOnline – Allergy and Autoimmune Testing
No. 127
۰۴/۰۴
